2019 senesinin yazında, bir gün yol kenarında hayvanlarımı otlatırken yoldan geçen lüks arabalara ve onun içindeki insanlara imrenerek bakıyordum. O arabaların içindeki insanların benden daha mutlu ve daha dertsiz olduğunu düşünürdüm hep. Kıskanılacak bir hayata sahip olduklarını sanıyordum.
Bu olaydan bir süre sonra , içim sıkılmış bir şekilde okuldan eve arabayla dönerken yol kenarında bir çobanın yanından geçtik. Çoban arabaya bakıyordu ve muhtemelen benim düşündüklerimi o da düşünüyordu. Arabanın içindeki çok mutlu, dertsiz, gamsız... Fakat bilmiyordu ki; o an ne içinde bulunduğum araba, ne gittiğim yol , ne de varacağım yer beni ondan daha mutlu yapmıyordu. Dışarıdan dünyalarına bakıp imrendiğimiz insanların nasıl acıları olduğunu bilmiyoruz. Yanımdan arabasıyla geçen o insanlar belki hasta bir akrabasının yanına gidiyordur. Bazıları belki bir cenazeye, bazıları ise yıllardır hasretini çektiği çocuğuna yetişmeye çalışıyordur.
Bu küçük deneyimden anlamalıyız ki , hiçbir şey dışardan göründüğü kadar güzel ve sorunsuz değildir. Her hayatın özenilecek yanı olduğu kadar istenmeyecek yanları da vardır. Hayatlarını sadece yüzeysel bir şekilde gördüğümüz ve mutlu sandığımız insanların içinde ne fırtınaların koptuğunu bilemeyiz. Sevgi dolu bir kulübede yaşamak, içinde binbir çeşit entrikanın döndüğü bir yalıda yaşamaktan daima daha iyidir. (Evin şımarık kızının daha dün bakım yaptırdığı tırnağının kırılmasını saymıyorum bile. Allah kimseye göstermesin.)
@Elrond_Peredhil 🖋️