Gönderi
Ernst Jünger’in birçok farklı edebiyat otoritesi tarafından “belki de yazılmış en iyi savaş anlatısı” olarak adlandırılan “Çelik Fırtınalarında” kitabını aslında alıp bir kenara koymuştum. Fakat zaman içerisinde birkaç yerde ismi karşıma çıkmaya ve en son okuduğum Karl Ove Knausgaard’ın “Son” kitabında bolca ismi geçince artık okuma zamanının geldiğine kanaat getirdim.
Kitap 1. Dünya Savaşı sırasında Ernst Junger’in kendi başından geçenleri anlatıyor. Yer yer hikâye şeklinde yer yer anı şeklinde yazılan kitabın en büyük özelliği ise bence içtenliği. Yaşanan tüm olaylar olduğu gibi duru bir anlatımla yazılmış. Bilindiği gibi 1. Dünya Savaşında yaşanan Çanakkale Savaşı için tüm dünyada “Son Centilmenler Savaşı” ismi kullanılır. Aynı Centilmenliği Almanya ve İngiltere arasında da görmekteyiz.
Kitapta savaşın karmaşıklığını, beklenmez oluşunu, acılarını, yorgunluğu yani savaşın her türlü duygusunu muhteşem bir şekilde aktarmış yazar bize. Arkadaşlarının, yanında savaşan erlerin ölümlerini nasıl kanıksadığını, hayatının kendi gözünde ne kadar değersizleştiğini gözlemleyebiliyoruz. Kitabın başında bize aktarılan savaşa gitme coşkusunun 2-3 senede verilen kayıplarla nasıl bir anlamsızlığa dönüştüğüne şahit oluyoruz.
Kitap benim okuduğum ama çok da beğenmediğim içerik olarak zayıf kaldığını düşündüğüm “Zeytindağı” kitabının bana hayal ettirdiği her türlü içeriğe ve akıcılığa sahip ve başta da yazdığım, kitap hakkında yapılan “belki de yazılmış en iyi savaş anlatısı” yorumuna yüzde yüz katıldığımı belirtmek isterim. İyi okumalar.
··
284 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.