Gönderi

14 Ağustos 2020 15:50

Şebnem Şanlı

Paluri Arzu Kal Demirçi Okurlardan gelenler: 24 Ekim 2018 İlk önce söylemek istediğim şu ki; bu kitabı aldığınızda gelirinin tamamı bir eğitim vakfına gidiyor. 🌹🌹🌹🌹 Bu kitap Kazım Koyuncu severlere değil bence herkese hitap ediyor.. Hayatta başımıza iyi ya da kötü neler gelebileceğini bilemiyoruz malesef. Bu kitap bize başımıza ne gelirse gelsin dimdik ayakta durabileceğimizi anlatıyor aslında. 🌹🌹🌹 Çok sevdiğim bir sanatçı olan Kazım Koyuncu'nun Arzuka'sı

Paluri Arzu Demirçi tarafından yazılan bu kitap bir vefa örneği. Yaşadıkları anılarını okuyucuya çok güzel aktarmış. 🌹🌹🌹 Arzu hanım duygularını öyle güzel yansıtmış ki çoğunlukla ağlayarak okudum. 🌹🌹🌹 Bilenler bilir çok erken yaşta kanser illeti yüzünden kaybettik Kazım Koyuncu'yu. "İşte gidiyorum" dedi ve gitti aramızdan. Ben bu kitabı okumadan önce de çok severdim bu değerli insanı. Ancak kitaptan sonra daha çok sevdim. 🌹🌹🌹 Yazar kitapta konserlerden, yaşadıkları anılardan, hastane sürecinden bahsetmiş. Anlattığı bazı konserlerin görüntülerini açıp izledim. İzledikçe yüreğim daha çok parçalandı. Onun masumiyetini gördükçe insan daha derinden etkileniyor. 🌹🌹🌹 Fotoğraflar da vardı kitapta çokça. Gencecik insana yakıştıramadığımız ölümün gerçekliği vardı son sayfada... 🌹🌹🌹 Umarım duygularımı anlatabilmişimdir. Kitabı okudukça yazarımızla ara ara sohbet ettim. Arzu hanıma teşekkür ederim. Bize Kazım Koyuncu'nun bilmediğimiz taraflarını da anlattığı için. 🌹🌹🌹 Şimdi Laz böreği yerken nasıl tat alabilirim bilmiyorum. Kazım'ın Arzuka'sı iyi ki varsın, iyi ki onu yalnız bırakmamışsın. Biz onu hep seveceğiz. Nurlar içinde uyusun.

14 Ağustos 2020 15:57

Paluri Arzu Kal Demirçi Okurlardan gelenler: 08 Kasım 2018 Bugün sevgili Kazım Koyuncu’nun doğumgünü imiş. Üniversitede Zuğaşi Berepe grubuyla dinleyip kasedini bile o kıt kanaat bütçeyle almışlığım var. Hala da açar aklıma geldikçe dinlerim grubun çalışmalarını. Bu fotoğraftaki kitap yani Şair Ceketli Çocuk, Kazim Koyuncu hakkında yazılmış çok naif çok hoş bir kitap. Sevgili

Paluri Arzu Demirçi elinden. Bu dünyadan koca yürekli, farklı düşünen, üreten bir sanatçı geçti ve şimdi bu kitabın geliri ile de çocuklar-gençler burslu okuyacak. Bir sonraki kitap alışverişinize lütfen ekleyin mutlaka. Nice yıllara Kazım kardeş, iyi ki doğmuşsun!

14 Ağustos 2020 16:28

Sâadet

Paluri Arzu Kal Demirçi Okurlardan gelenler: 06 Ağustos 2020 Kazim'ı, Kazim gibi olabilmeyi, Kazim gibi düşünebilmeyi.. En yakınından okumak, hissetmek! Onu en yakından tanıyanlardan birinden okumak. İlk tanışmalarını, yaşadıklarını çoğu zaman gülümseyerek ama hep bir burukluk içinde, göz yaşlarıyla okumak. Kazim'in son günlerinde, o hastane odasında sol baş ucunda oturup dinler gibi hissettim. Uzansam dokunacakmış gibi. Şu satırları yazarken bile buğulanıyor gözlerim. Sen, Kazim abi, adını her duyduğumda, şarkını her mırıldandığımda sol yanıma bir sızı çöküyor. Sen benim hiç dinmeyecek özlemim, hep kanayacak yürek sızımsın. İyi ki yazdın ve abla... İyi ki uzandığımda dokunacak kadar yakınıma getirdin onu. Okuyun, mutlaka okutturun. Not: kitap satışından elde edilecek gelir Ali İsmail Korkmaz Eğitim Vakfına katkıdır aynı zamanda.

14 Ağustos 2020 11:46

14 Ağustos 2020 12:28

Paluri Arzu Kal Demirçi

Şair Ceketli Çocuk 21 Temmuz 2017 Öyle güzel mesajlar alıyorum ki sizlerden kiminizi hiç tanımıyorum ama sanki hepinizde ondan bir parça var. Ben de bir kere daha okudum bu gece kitabı. Asıl ben her birinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum. Onu hâlâ böyle güzel sevdiğiniz için. Gençlere burs olacak, umut olacak bu kitabı desteklediğiniz için. İyi ki varsınız. Şimdiden imza günleri soruluyor. Konuşmak, sormak istediğiniz çok şey var biliyorum. Ben de hepinizi görmek, O'ndan konuşmak, ağlamadan olmaz da, daha çok gülerek, bol bol kucaklaşarak gözlerinizdeki ışıltılardan umut dolmak istiyorum. Arzuka

14 Ağustos 2020 12:44

Paluri Arzu Kal Demirçi

Şair Ceketli Çocuk Okurlardan gelenler: 27 Temmuz 2017 Daha ilk sayfalarda ciğerimin yandığını hissettim. Soluksuz okudum. Biter bitmez yazıyorum sana. Dostluğun ne büyük ne sonsuzmuş. Hıçkıra hıçkıra ağlamak istedim. Hayat tesadüf olamaz. Birileri yeni doğan bir bebeğin sevincini yaşarken aynı anda derin bir acıya çaresiz düşenler... Sanki oradaydım, o evde, mutfağında, sokağında...uzun bir süre o yılların ruhunu taşıyacağım içimde. Kimi zaman hastane bahçesinde, kimi zaman senin çaresizliğinde. Bütün acılara rağmen bu kadar büyük bir dostluğu yaşamış olmak tarifi imkansız bir şans. Yazmakla ne iyi ettin. Kendi adıma çok teşekkür ediyorum. Bu kitap benim kendimi keşfettiğim bir dönemin yansımalarıyla dolu. Kaç kez okuyacağım daha... İçime işledi. Çok hüzünlüyüm, ağır bir nefes doldu ciğerlerime. Ah ah. Kazim'a dair benim de gördüğüm çok rüyam var. Ateş böcekleri, çilek. Biliyorum o hep sevdikleriyle. En çok da seninle. Ne desem eksik kalacak. Arzuk'a öbür dünya var mıdır? Varsa Kazim'in yanında bir yerim olsun istiyorum.

14 Ağustos 2020 13:03

Paluri Arzu Kal Demirçi Okurlardan gelenler: 07 Ağustos 2017 Uğruna üç sefer kitapçıya gittiğim, her seferinde kalmadığı için geri döndüğüm (Ama eli boş değil, sayesinde birçok kitapla) ve sonunda bulabildiğim. Kitaplarımın arasında en güzel yerlerden birine sahip olacak olan... Bir dostun bir dosta armağanı... Bizlere armağan... Teşekkürler Şair Ceketli Çocuk...

14 Ağustos 2020 13:14

Paluri Arzu Kal Demirçi Okurlardan gelenler: 07 Ağustos 2017 Paluri Arzu Hanımın kitabını çok merak ediyordum gelirinin Ali İsmail Korkmaz Eğitim Vakfına bağışlanıyor olması da ayrıca mutlu etti beni. Arzu Hanım çok güzel kalpli biri. Uzaktan uzağa bir sevgi var içimde ona karşı, bu onun büyüsü belli ki. Çok çeşitli korkularla sevmeye çekindiğim herşey ve herkes boğazımda düğüm oldu. En büyük cesaret kendini ortaya koyabilmek "ifade etmek" çok kıymetli. Benim yaşadığım bir hissi somutlaştırmam karşı tarafta bir başkasının ruhunu sıkan, adını koyamadığı, tek başına mücadele ettiği bir hissi serbest bırakabilir. Hem birbirimizi anlarsak belki severiz. Her zaman daha fazla ihtiyaç var.

14 Ağustos 2020 13:27

Paluri Arzu Kal Demirçi Okurlardan gelenler: 08 Ağustos 2017 Bu kitap özel çünkü içinde anlatılan insan özel... Çünkü onu anlatan özel... Çünkü yazılan anılar özel... Kitabın yazılış amacı özel... Sonucu özel. Ama benim için çok özel olan bir şey daha var. Tam 9 sene önce bir mektup verdi bana bu kitabın yazarı. Dokuz sene sakladım, okudum, sakladım. Yaşadığım yere götüremedim taşınırken kaybolur korkusuyla. Memleketimdeki odamda sakladım. Zarfı kırışmış olsa da özenle sakladım. O kadar çok okudum ki açıp kapamaktan zarf eskidi. İki sayfa ile bir anı anlatılıyordu o mektupta. Kıymetini biliyordum, mektubun, yazılanın, yazanın... Mektuba özel bir yer bulup konduramadım. Şimdi buldum. O mektup, üzerindeki anılarla birlikte bu kitapta aynı anının olduğu sayfada duracak. Ben değil, mektup yerini buldu.

14 Ağustos 2020 13:32