Sanki anayla baba arasında; konuşmamaları, düşünmemeleri
gereken, birbirlerine hatırlatmanın, ufacık bir duygu ifadesiyle bunu belli etmenin, çağrıştırmanın, hatta varoluşlarının
bile suç haline geldiği, karşıdaki yüzü aralarına gerili bir perdenin arkasından izlemek zorunda...
Onu elestirdiğinde "Sen ne biçim arkadaşsın!" diyene şunu demek gelir içimden ; Siz arkadaş istemiyorsunuz bayım! siz düşüncelerinizi zoraki onay ettireceginiz dalkavuklar arıyorsunuz..