Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Gönderi
☆Eğitim Üzerine☆
Sindire sindire okuyup okuduğuma da memnun olduğum, okulların açılma sezonuna yaklaşırken yeni eğitim-öğretim yılına beni manevî olarak hazırlayan bir kitap oldu.
Görüşlerini çoğunlukla beğendiğim bu kitapta Kant güzel konulara ve isabetli tespitlere yer vermiş. Bununla birlikte katılmadığım düşünceleri de oldu Kant'ın. Bu olumlu ve olumsuz düşünceleri örnekleriyle izah etmek istiyorum:
Kant, insan doğasının klasik koşullanma usulünde bir robot gibi veyahut bir hayvan gibi eğitilebileceğini ifade ediyor. Bu fikrine katılmıyorum bence kendisi de çok katılmıyor çünkü duygunun varlığıyla belli ilkelerin birlikteliği ile ancak iyi bir eğitim olur diyen de Kant:)
Çocuğun ağlamaları dinene kadar onunla ilgilenilmemesi gerektiğini ve romanların çocukların zihinlerinde gereksiz bir havaîlik kattığı gerekçesiyle bu türün çocuklardan uzak tutulması gerektiğini savunuyor.
Bu vb. düşüncelerine katılmıyorum.
Geleyim beni mest eden fikirlerine:
Ahlâken iyi şeylere bile yapay yoldan alışkanlık kazanmaması önemlidir;
bir çocuğun yetişkinler gibi iyi huylu, açıkgöz, sağgörülü ve yetenekli olmasını beklemek bir yetişkinden çocukça hareket etmesini beklemekle eşdeğerdir.
Çocuğa "Büyümüş de küçülmüş" bir alçakgönüllülük ya da küstahlık seviyesinde kendini beğenmişlik kadar yakışmayan başka bir şey yoktur, diyor Kant. Benim de eğitimle ilgili fikrim çocuğun çocuk gibi büyütülüp içindeki insanı en iyi şekilde yeşertmesine yardımcı olmak. Çocuğa büyüklük atfetmek ve onu kendi çizgisinden çıkartmaya çalışmak fıtrata aykırı davranmaktır.
Çevremize iyi görünmek her zaman mümkündür fakat bu görüntüye özümüzdeki iyilik de eşlik etmelidir.
Acele başla, yavaş devam et anlamına gelen 'Festina Lente' düsturu süregelen bir eylemi ifade eder yani açmak gerekirse bir şeyi öğrenmede acele etmeli fakat idrak seviyesini artırmak için onu öğrenme sürecini daha yavaş, sindire sindire geçmeliyiz. Unutmayalım Festina Lente'yi:))
Gençlere kötülüğün içindeki iyiliği keşfetmeleri de öğretilmelidir. Örneğin: Av hayvanları ve böceklerin, temizliğin ve zekânın bir alâmeti olduğu; kötü insanların bize toplum kurallarına uymamız için uyarı niteliği taşıdığı; solucan yiyen kuşların bahçedeki ürünleri yenmekten kurtardığı gibi.
Eğitimde her şey sonunda tek bir şarta bağlanır: Sağlam ilkelerin ortaya konması ve bu ilkelerin çocuklar için anlaşılır ve kabul edilebilir özellikte olması. Onlara nefreti, tiksindirici ve saçma hareketlere; aşağılanma ya da ilahi ceza korkusuyla iyi şeyler yapmayı, vicdanından gelerek yapmaya; başkalarının ağzına bakmayı fikir ve iç haysiyet sahibi olmaya çalışmaya; boş söz ve duygu sömürüsü ile iş bitirmeyi kayda değer eylemlerle iş bitirmeye; idrak etmeyi hissetmeye; hayat neşesini, yaratana hürmeti korkak, kapalı, umutsuz bir teslimiyete tercih etmesi öğretilmelidir fakat en önemlisi çocuğu servete aşırı kıymet veren bir birey olmaktan korumaktır.
Bu incelemeye aldığım çoğu cümle beğendiğim alıntıların derlemesinden meydana gelmiştir.
Okuyup uygulayabileceğimiz nice sağlıklı günler dilerim.
·
163 görüntüleme
Festina lente👍😊 Bütün yazdıklarınızı unutsam bile bu aklımda kalacak sanırım.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.