Yahya Kemal kendisine; “Harabîsin harabâti değilsin/ Gözün mazidedir âti değilsin.” diyen Ziya Gökalp’e, ‘Ne harabî ne harabâtiyim/ Kökü mazide olan âtiyim’ şeklinde cevap verir. Tevfik Fikret’in gelecek nesiller için rol modeli, hem geleceği hem geçmişi karanlık olarak gören Haluk’a tavsiyesi; ‘ Ati çıkınca ortaya, mazi silinmeli’ olacaktır. Mehmet Akif, maziyi bırakanın geleceğinin de olmayacağına işaret ederek Haluk için; “Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak/ Alçak bir ömür varsa, eminim, budur ancak” diyecektir. Cemil Meriç edebiyatçılarımızın geçmiş ve gelecek polemiğine aydınları da katarak; “Aydınlar, yaşadıkları çağa tahammül edemiyorlar; ya maziye kaçıyorlar, ya istikbale! Ya bütünüyle yüceltiyorlar, ya da bütünüyle kötülüyorlar!” der. Görünen o ki; fikirler, düşünceler, ideolojiler kendi bulundukları konuma göre tarihi değerlendirirler.
Sayfa 124 - Beyan
··
176 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.