Nietzsche Ağladığında'yı, sevgili arkadaşım Aslı'nın "Gözde sen bu kitabı mutlaka okumalısın!" önerisiyle yıllardır beklettiğim kütüphanemden aldım ve okumak için bu kadar geç kalmasaydım keşke diye diye okudum.
- Aslıcım motivasyon için teşekkür ediyorum, çıkarımlarımı bilahare paylaşacağım :)
Şimdiye kadar en çok alıntı yaptığım roman olduğunu söyleyebilirim. Altını çizdiğim çok fazla cümle var. Kader, inanç, hakikat, mutluluk, acı, özgürlük, irade, ümitsizlik duraklarından geçen bir yolculuk başlar.
Felsefeye hiç ilgi duymamış birini bile içine çeker, düşündürür, sorgulatır, öğretir...
Öğrendiğim şeyler arasında en güçlü olan; benim de bir zamanlar insanlara yüklediğim özel anlamlara, aslında onlarla hiçbir ilgisi olmayan anlamlara, bağlı olmamdı. Bu anlamsız bağlılığı farkedebilmek gerçekten zor. Kendinizi uzaktan seyredip yeni bir bakış açısı kazanmak isterseniz okuyun derim.
Kendisiyle ve hayatla yüz yüze gelmekten çekinmeyenlere...