Kendi geçmişini hatırlamayan Özge, anne babasını kaybettikten sonra kendisine kalan ve varlığını hiç bilmediği bir ev miras kalıyor. Bir süre sonra bu eve taşınmaya karar veriyor. Evdeki eşyaları kurcalıyor, kitapların sayfalarını çeviriyor...
Bir günlük buluyor. O evin sahibinin kızına ait olduğunu düşündüğü. Eda'nın azından yazılmış bir günlük. Çocukça umutlarla yazılan günlük 99 depreminin yaşandığı dönemden çok acıklı bir şekilde bahsediyor. Kendi ailesinden kayıp vermiyor günlüğün sahibi. Fakat en yakın arkadaşı Özge'yi kaybediyor. Öğretmenini kaybediyor. Bir gün önce oynadığı arkadaşlarını kaybediyor. Günlerce artçı depremler nedeniyle sallanıp duruyorlar. Kayıplarından acısından bahsediyor umutla başladığı günlükte. Bu günlük Özge'nin hayatını etkilemeye başlıyor.
Etlileniyor günlükte yazılanlardan bir bakıma. Fakat nereden bilebilir ki sonu öyle bitecek...
Herkesin okuması gereken bir kitap. Tüylerim diken diken, gözlerim dolu dolu oldu okurken...