Mahur Beste ve Huzur’la birlikte bir nehir romanı üçlemesinin ikinci kitabı olan Sahnenin Dışındakiler: Üçlemeye yıllar önce okuduğum Huzur ile sondan başlamış bulununca, başa dönemedim ama burada Mümtaz ve Nuran’ın çocukluklarına rastlayınca pek sevindim. Tanpınar’ın İstanbul’u ise hep aynıydı. Ayrıca saygı hakeden müthiş bir
