Nietzsche'de çıkar gözetme ya da ilgi, basit bir araç olarak kullandığı bilgiden önce gelir. Hazdan ve mutluluktan ayrılmış olan bilgi, mücadeleye, hınç ve nefrete, kötülüğe bağlıdır ve hakikatle arasındaki temel bağ çözülmüştür; çünkü hakikat ondaki bir sonuçtan başka şey değildir ve doğru ile yanlışın karşıtlığı olarak adlandırılan bir sahteciliğin sonucudur.