Dünyanın sonu ne zaman gelecek? Son bir an mı yoksa sonun içerisine çoktan girmiş durumda mıyız? Son, olumsuz bir yargı mıdır? Semavi dinleri düşündüğümüzde dünyanın sonunun, insanlığın olumsuzluk adledilen davranışlarının çoğalmasıyla geleceği ifade edilir. Bir de "Sonunda!" vardır ki beklemenin mükafatı olup çoğunlukla sevinç ünlemidir. Genç Yazar Tuba Kumaş (1985) Türkiye'nin ilk bilim kurgu çizgi filmi olan Anka Anadolu Kartalları'nın senaryo ekibinde olup aynı zamanda Trt'nin Keloğlan Masallarının da senaristiliğini üstlenmiş. Deneyimlerini ve yazma arzusunu öykü türüyle somutlaştırdığı "Dünyanın Sonu Geldiğinde" 2017 yılında yayınlanmış ve anlaşılmayı beklemekte. Kitap on dört adet minimal öyküden oluşuyor. Bu konuda rafine ve sağlıklı bilgiye buradan #27249770 ulaşabilirsiniz. Dünyanın Sonu Geldiğinde yanlış raflarda olan farklı bir eser, ben de ilk kez böyle bir öykü okudum. Okumadan evvel onun bir çocuk kitabı olduğunu düşünebilirsiniz ama kesinlikle değil. Siyahı beyazla anlatmaya çalışmak desem sanırım uygun olur. Olumsuz olan 'son'u, masum bir başlangıç; çocuklukla anlatmak... Ve anlatımsal olan bu özellik görsel olarak da Berk Öztürk'ün -çok beğendiğimi söylemeliyim- çizimleriyle tamamlanmış. Anlatmak ve anlaşılmak birbirinden zor meseleler. Kendi açımdan derinliğe, detaya önem verirken anlatımda sadeliği yakalayilmek ise büyük hayalim. Çünkü anlamaya çalışılırsa, bir kaç kelime bile yeterli oluyor. Tuba Kumaş'ı ilk okumam bir 'an' dı. Kitabı kapatmak, bir 'an'. Sonra gözümden kitaptaki çizimler ve hikâyeler yeniden geçmeye başladı. Sonra tekrar okudum ve tekrar. Minimal Öykü'nün amacı bu tekrar okuma ve anlaşılma için çaba harcamak ise yazar bunu başarmış oldu. Ve dil konusu; kitabın abartılı, süslü bir dili yoktu, üstelik şiirsel diliyle ahengi de yakalamıştı yazar, şahsi fikrim ve zevkim şiirde tam zıttıyken bu kitaptaki çizimler benim için dilin süs görevini üstlenmişti. Bu kısacık öykülere yazdığım girizgah dahi kocaman oldu ama birkaç öykünün bende çağrıştırdıklarına da değinmek istiyorum. Belki bir gün genç bir yazara şans veren anlam kovalayıclarıyla tam burada buluşuruz. Kırıntılar: Öykü, küçücük bir kız çocuğu olan Ayda üzerine yazılmış birkaç satırda, "kadın" olmanın, "tadına bakılmanın" ve tüketilmenin nasıl bir "son" olduğunu düşündürdü. Ayda'dan kalan kırıntıların bile sahibi vardı. İki Ters Bir Yüz: İsimsiz bir çocuk, farklı bir çocuk. Ailesinin beklentilerini karşılayamadığı için bir "hayal kırıklığı". Oysa hepimizin oynayacağı oyuncaklar bellidir. Bebeklerimiz ya da arabalarımız olmalıdır, oysa isimsiz çocuk yün yumakları ile oynuyor. "Sonunda!" kozasını örüp bir kelebeğe dönüşüyor; 160 cm. Işık Çocuk: İsimsiz bir çocuk daha, henüz "Bebeğim bana benzemesin" diyen bir annenin karnında. Bu öykü, üzerinde en çok düşündüğüm öykülerden biri oldu. Daha doğmadan terkedilen ne çok bebek var.. Ve anneye benzemeyen bir bebek dünyaya geliyor "ışık huzmesi"yle. Ve çocukluk, sevgiyle tanıştığı sırada 'dokunma yasağı". Burada AIDS'li bireylerin çocuklarını düşündüm. Ve bir 'son' daha sevdiğine dokununca sönen Işık Çocuk... Etkileyiciydi. Büyürken: Sanırım en çok kalbimi sızlatan öyküydü. Erkenden büyümek ve çalışmak zorunda olan masumların, patronlarıyla "büyümeleri". Bir anda çok " büyümeleri ", Son... Dünyanın Sonu: " Dünyanın sonu geldiğinde bir anda yükseldi herkes havaya." Burada çizimi anlatmam gerekiyor; Bir papaz, bir imam, bir de hamam, dünyanın sonunda aynı nokta ve uzaklıkta duruyorlar, kan nehirleriyle örülü dünyadan. İşte bu küçücük satırlardaki yüklü koca anlamların "son" uncusu. ... İnsanlık Babil Kulesi'ne çıkarken büyüyen dilleriyle aşağıya baktığında küçülen anlamlarıyla sonun tam ortasında. Sonların sonuna geldiğimizi, doğmadan mutsuzluk rahminde bekleyen çocuklardan anlıyoruz. Yazarın bu kitaba sonumuzun en büyük gerçeği savaş mağduru çocukları da eklemesini dilerdim, ama anlaşılıyor ki daha güzel işler başaracak. Benim inceleme yazarken yeni anlamlar yüklediğim öyküler de oldu ve bu çoğalan anlamları paylaşacağımız okurların artmasını diliyorum. Teşekkür ederim!..

Dünyanın Sonu GeldiğindeTuba Kumaş · Doğan Kitap · 201735 okunma

··

142 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Psyche