Bu Hakan Günday dan okuduğum en acı kitap dı.Ve en güzeli.Beni özellikle ,Gaza nın cesetlerin altındaki yaşamı etkiledi.Açlıktan gidip ölü bir kadın göçmenin dışarı sarkııtan göğüslerinden süt emmesi, ve sütün yerine başka bir sıvı gelmesi ... Burası gerçekten tuhaftı.Ve biraz da mide bulandırıcı.Sanki o anı ben yaşıyormuş gibi oldum .
Gerçekten kitaptaki bir bıçak kadar keskin olan olaylar ara ara okurun vücuduna saplanıyor.