Kitap hakkında inceleme yazmaya sonradan karar verdim. Karen'in annesinin aşağıda alıntılayacağım sözlerinden hepimizin tekrardan haberdar olması için ve cennet cennet diye ortaya düşen bizlere ufak bir fısıltı olsun istedim. Anlayacağınız üzere en çok bu karakteri sevdim kitapta. Çünkü Poyraz'ı o kadar sevmiş ve o kadar saygı duymuş ki ona kendisini ve küçük kızını bırakıp giden biri bile olsa asla kötü seyler söylemiyor onun hakkında. "Açlıktan ölen çocuklar gerçek, hastalıklar gerçek, savaşlar gerçek, giderek daha mutsuz olan insanlık gerçek. Yeryüzünün her sabahında insanlar gözlerini böyle bir hayata açarken, bunca acımasızlık, bunca yoksulluk, bunca umutsuzluk varken, perdenin öteki tarafındaki cenneti düşünerek yaşamayı kendime yediremiyorum Karen... Ben iyiliği, sadece iyilik olsun diye yapmayı seviyorum, kötülükten kaçınmayı, kötü olmadığım için yapmayı istiyorum. İyi olduğumda birinin bana ödül vermesi ya da kötü olduğumda birinin beni cezalandırmasından korktuğumdan değil... Asıl mesele sahiden alçakgönüllü olabilmekte. " Ben kitabı cok sevdim.Keyifli okumalar dilerim. :))

Bab-ı Esrar (Cep Boy)Ahmet Ümit · Everest Yayınları · 201736,3bin okunma

·

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meliha