Keşke iki yıl önce, aldığım gibi okuyup hepsini bitirseydim. O dönemler yalnızca Hasan Ali TOPTAŞ bölümünü okumuş ve çok etkilenmiştim. Ama yazıların çoğunluğu "Bir Ergenin Depresyon Günlüğünden Alıntılar" gibiydi. Yani en azından ergenlik dönemime daha yakınken okusaydım, belki bana hitap edebilirdi. Derginin tek iyi kısmı Ece TEMELKURAN ve yazarlarla ilgili bölümler bana göre. Bu dergiyi, gerçekten her ay sayfa sayfa okuyanlara kolaylıklar dilerim. Ya da iyi depresyonlar mı desem?
