Akrabalardan isim verdiklerimiz; dede, nine, büyük baba, büyük anne, kardeş, bacı, amca, hala, teyze, yeğen; bir mümin bunlarla nikahlanamaz, Türkçede bu zevat için hususi isimlendirme mevcuttur.
Ancak, amca oğlu/kızı, teyze oğlu/kızı gibi kendileriyle evlenmenin caiz olduğu kimselere, izafetle işaret edilir, teyze(nin) kızı, dayı(nın) oğlu gibi... Onlar için Türkçede ayrıca bir isim ikame edilmemiştir. Çünkü bunlarla nikahlanılabilir. Bunlardan başka, bir de sıhriyet yoluyla tekevvün eden akrabalıklar vardır ki nikahla mukayyettirler: kayın, baldız, birader, enişte, yenge, baldız gibi.
Bu izahtan sonra "kuzen" kelimesini dilimize bulaştırmanın Türkçenin bu hususiyetini zedeleyeceğini tekrarladım.
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.