Uzun muddetden sonra agladigim bir kitab oldu.Cox duygu yüklü bir kitabdir. Ata hesreti ile boyuyen Fereh her gün məzarliga gelir.Orxanda anası ucun gelir.Anasi ucun her gün bir məktub gətirir.Bir gün Fereh Orxanin anası ucun mektubu gorub aparir eve.Kim deye bilerdiki bir gün bu mektubdan birini Orxan yox Fereh yazacaq ve onu Orxan ucun yazacaq. Qaşlarını niyə çatmısan? Hə..Bilirəm,deyəcəksən ki,məni ağlayarkən görmək istəmirsən və mən bu halımla daha da çirkin görsənirəm... Fərəh dərindən nəfəs alıb gülümsədi.Məzar daşına tərəf yaxınlaşıb buz kimi mərmərin üzərindəki ən isti ada toxundu..Məktubunu üzünə yaxınlaşdırıb kağızı həsrətlə öpdü və hər gün yazıb gətirdiyi digər məktubların yanına qoyaraq gözdən itdi..

Aciz Qalan UlduzlarMəsudə Cabbar · 2015235 okunma

··1 alıntı·

264 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zərif Musayeva