Başka bir ses duymak istiyoruz biz.
Burada oluşumuza, atılıp tutunduğumuz toprağa, oradan fıtratımıza, oradan kalbimize dokunan bir ses bir söz...
Dünyadan kopan gürültü sağanağına rağmen, Varlıkla söyleşiye koyulma istidadı gösteren, bizi yerimize yurdumuza kanatlandıran,
"kökü sapasağlam, dalları göğe doğru uzanan, güzel-diri ağaç"lara konan,
"her mevsim meyvesini ver(ip) dur(an) güzel (doğru) söz"ler, sesler eksik olmadı/olmaz göğümüzde, yerimizde...
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.