Gönderi
Mikayıl Müşfiq bəlkə də repressiya dövründə öldürülməsinə ən çox kədərləndiyim və təəssüfləndiyim yazıçılarımızdandır. Müşfiqin yaradıcılığının ilk dönəmlərində yazdığı şeirlərində mövcud rejimi təriflədiyi, ona necə ümidlər bəslədiyi açıq-aydın hiss olunur. Lakin zaman keçdikcə həmin ümidlər öləziməyə başlayır. Bunu kitabı oxuduqca daha aydın hiss etmək mümkündür.
Dilbər xanım Axundzadəyə ünvanladığı şeirləri, ümumilikdə məhəbbət mövzusunda yazılmış şeirlərindəki təsvir, bənzətmə və metaforlar məni heyran qoydu.
Belə bir ruhun cəmi 29 il yaşayıb, bu qədər amansız şəkildə edam olunmağına, belə bir qələmi bu qədər tez itirməyimizə çox təəssüflənirəm.
·
466 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.