Taçlı Hatun: "Bu Gidişat Nereye?": Bu Gidişat Nereye? "Şimdiye kadar kimse taklit yoluyla büyüklüğe ulaşamamıştır." Samuel Johnson Herkes aynı şeyi düşünse, herkes aynı şeyi söylese, herkes aynı müziği dinlese, herkes aynı yoldan yürümeye çalışsa nasıl olur sizce? Büyük ihtimalle "Çok farklı olur." demezsiniz. Günümüz insanları sürekli bir kalabalığa, bir kitleye karışma...

"Şimdiye kadar kimse taklit yoluyla büyüklüğe ulaşamamıştır." Samuel Johnson Herkes aynı şeyi düşünse, herkes aynı şeyi söylese, herkes aynı müziği dinlese, herkes aynı yoldan yürümeye çalışsa nasıl olur sizce? Büyük ihtimalle "Çok farklı olur." demezsiniz. Günümüz insanları sürekli bir kalabalığa, bir kitleye karışma çabasındadır. Yalnızlıktan mı korkuyor diye düşünüyorum ama hayır, sanmıyorum. Bence insanların bu sorunu kendi kişiliklerini kabul etmeyip en iyi olma isteklerinden doğuyor. Çoğu insan tarzını bilemiyor. Modern dünyaya geçiş yapabilmek için giriştiği yol onu mutlu mu eder, mutsuz mu eder hiç düşünmeden kendini uçurumdan atar gibi hızlı kararlar alan kişiler bir müddet sonra mutsuzluğa hakim olur. Sizce bu durum normal mi? Değil! Peki bu "Aynıcılık" nereye kadar? Fikrimce bu ifade 21. yüzyıla ait bir ifade. İnsanlar çok değişti artık, tanıyorum dediğimiz insanları tanıyamaz hale geldik. Bizim insanımız, bizim insanlığımız eskide kaldı. Biz bir kitle olarak yeni çağa yanlış ayak uyduruyoruz. Yoksa sadece bu hayata ayak uydurmak için mi yaşıyoruz?.. İnsanlar iyiye, güzele bakmıyor artık. Popüler olan ne ise ona bakıyor. Örneğin moda merkezleri her yıl bir kalıp sunar, biz de bir tarza sahip olmadığımız için gidip alıyor ve onaylamış oluyoruz bu durumu. Aslında bu belki de bir felaket, belki bazıları bizi esir almak istiyor... Bir başka örnekle devam edelim; kitaplar. Bizim düşünce ve fikirlerimizi kurutmak isteyen varlıklar, piyasaya uygun olmayan kitapları dünya popüleri yapar. Peki biz o kitabı okumazsak olur mu? Hani biz bir kitle olarak 'Aynıcılık' ilkesiyle şan ve şöhretin peşindeyiz ya, bence okumazsak olmaz! İşte bu şekilde insanların düşüncelerini, özgürlüklerini, özgünlüklerini ellerinden alıyorlar. Bizim bundan haberimiz var mı? Hayır! Bizim gözlerimiz kör, sadece yürüyoruz. Hepimiz isteriz deniz kenarı yalılarda yaşamak, hepimiz isteriz en güzel restoranlarda yemek yemek, en konforlu arabalara binmek... Ama bunlar bizim için sadece bir hayal... Çünkü biz çabalamıyoruz, çünkü biz uğraşmıyoruz. Ben söyleyeyim bizim ne yaptığımızı: Biz o hayata sahip insanları konuşuruz, kıskanırız, imreniriz. Başka da bir şey yapmayız heralde. Aslında bizim burada yapmamız gereken onları örnek almaktır. Uğraşlarını, çabalarını, çalışma hayatlarını... Durum böyleyse, çözüm nedir? Bu kitleden kaçış nasıl olmalı? Tabii ki kitlesel dönüşüme rağmen kişisel gelişim derim. Hedef kendimizi düzeltmektir, özümüzü kaybetmemektir. Bizler nitelikli insan olabilmek için hayata daha farklı bir pencereden bakmak ve gerçek anlamda yaşamak için 'Kişisel Gelişim' i önemsemeliyiz. Yoksa bu gidişat nereye?.. @zehramuhammed

··

47 görüntüleme

Uğur Ukut

@Uzakhayaller_03 ·

28 Ağustos 2020 10:05

Şuradan başlayalım. Uzun bir yazı ve an itibarı ile 93 beğenisi var. Yazıyı beğenen 93 kişinin tamamı bu yazıyı okudu mu? Ben en az yarısının okuduğuna inanmıyorum. Sıkıntımız bu. Önümüze ne konarsa yiyoruz..