DİLİNDE BAL OLSUN
Denize kıyısı çıkmaz her yerin
İnsan var bir karış, insan var derin
Senin de dünyada kalır eserin
Diline bal gönlüne haz koyunca
Çemkire çemkire sorun çözülmez
Kimseyi üzmeyen kendi üzülmez
İHTIYACIM YOK
Şu yalan dünyanın takılmış çarkı
Gülmeyen yüzlere ihtiyacım yok
Yılanların dili kendine tatlı
Ağdalı sözlere ihtiyacım yok
Aslını sildiler sadece isim
El sallar geriden sahte bir kesim
Ancak kendisi O zayıf canlılardan biriydi, gururu yoktu, korkaktı, güçsüzdü, bu haliyle de nefret uyandırıyordu. Kurnaz şeytanlıklarla doluydu, ne tanrıyla ne başka bir insanla, hatta kendileriyle bile yüzleşemeyenlerdendi.
ONLARCA YIL SONRA
Yoktun, sensizliğe alışmıştım tam
Onlarca yıl sonra neydi bu şimdi?
Anladım ki boşa gitmiş yıllarım.
Onlarca yıl sonra neydi bu şimdi?
Her demde tazeymiş gönül yaram
İnsanlarla bundan açıkmış aram