Semih Öztürk kalemine olumsuz eleştiri yapmak ne mümkün?
Kimi öyküler var ki okurken kendini, geçmişini, insanlara olan davranışlarını sorguluyorsun. Kimi öyküler var ki ana karakteri direkt sen oluyorsun ve okuduktan sonra öyküyü sen devam ettiriyorsun... Kısacası her öyküde okuru muhteşem bir şekilde yakalamayı başaran harika bir çalışma, ki aldığı ödül zaten bunun en büyük ıspatıdır.
Kitap 9 öyküden oluşuyor, dişi ince ama içi o kadar ağır ki, öyküler bitsin istemiyor sayfayı merakla çevirirken bitmesinden korkuyorsunuz.
Sanırım, Sevgili Ayten, Küf ve Yarı Tahliye en içime dokunandı...