Tanrı inancı şüpheli bir kanaate dönüştüyse, bu
benim suçum mu? İlahi bir varlık karşısında duyulan yalın kuşku
zayıf bir ruhun belirtisi olarak görülüyorsa ve tüm felsefi
ütopyalar arasında artık kimsenin katlanamadığı tek ütopya buysa,
bu benim suçum mu? Riyakarlık ve aptallık her yerde bu kutsal yafta
altında gizleniyorsa, bu benim suçum mu?