Konusu akıcı ve biraz Aşk-ı Memnu’yu andıran güzel bir tiyatro eseri. Ancak çeviri için aynı şeyleri söyleyemeyeceğim. Hristiyan oldukları bariz belli, sık sık haç kullandıkları söylenen kişilerin kitap içerisinde “elhamdulillah” , “ya hak” gibi müslümanlığa ait deyişlerin replik olarak kullanılması garibime gitti. Esere yönelik yapacağım bir eleştiri ise yazarın hikaye gereği de olsa cinsiyetçi bir dil kullandığını söyleyebilirim. İçersinde kadınların şeytanlıktan başka bir şey bilmediği, binlerce kadının bir avuç çamur kadar değeri olmadığı gibi bazı söylemler mevcut (hikaye gereği de olsa hoşuma pek gitmedi).
