İnsan bağları çok zayıfladı artık kimsenin kimseye tahammülü kalmadı. Bakın dünyanın en entelektüel sorusu "Neden" sorusudur. Bir eyleme bir tepki vermeden önce keşke bir neden sorusu sorsak. Günümüz insanının bu sorgusuz infaz bakış açısı o kadar çoğaldı ki anlayışsızlık seviyemiz aşırı yükseldi. Ve o yüksekliği artık göremez hale geldik.
Tahammül konusu ise bambaşka. Kimse artık karşı tarafın iyi ve kötü yanlarını alıp bunları bir çarpıştırma zahmetine girmiyor. Herkes karşı tarafı kendi istediği kalıplara sokmaya çalışıyor. İyi ve kötü yanları çarpıştırıp elde kalanlara bakmadan hemen kestirip atıyoruz. Araya bir iletişimsizlik ve soğukluk koyuyoruz. Tahammül sahibi insanlar tahammülsüz insanlara denk geldikçe artık tahammül diye bir şey kalmıyor. Tahammül sahibi insanların tahammülsüz insanlara karşı tahammülü kalmadı.
Hal böyle olunca artık insanlar kabuklarına çekildiler ve bu yüzden sosyal bir toplum yapısı artan yalnızlıklar yüzünden asosyal bir görünüm aldı. Bir insan bir insana muhtaç değildir elbet tabii ki çünkü insan kendiyle barışık olduğu sürece mutludur ama unutmayalım ki insan toplumla var olan bir psikolojiye sahip bir mahlukat.
Günümüz insan ilişkileri artık saygı cumhuriyetinden geçip mantık çemberinden de geçse bile tahammül kayasını kaldıramayacak kadar güçsüzdür...
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.