Afakilikle baktığın,
fakat yapamadığın çıkarımdı;
söndürülen yönelimlerini ayrımsaman.
Beklenmedik durumla, umduklarının vidasını penseliyordun böylemesine.
Pratiğin burada devreye girmişti aslında.
Belirgin kıldıkların, transit periyotlardı.
Şaşkın bakışların cazibesiydi oluşun.
Uzanımların orantısı esinlerinin menşeiydi uzunlamasına.
Cevherini salıver ardın ardına!
Püf noktan, yatkınlığın, kavrul aklında!
Klasmanın ayrıklı bireşim,
savrul turfanda!
Dayatılandan doğan çelişkiler, pratiğinden uzak yanılgıya itiyordu seni.
Çelişkinin, kavramsal sentezini içselleştiremiyordun.
Muhafazakar tutumun,
kanılarını ele geçiren tutarsızlık oluşturuyordu.
Ayrılıktan korunmak için, bir yönden "senkretizm" kavramını içselleştirmen gerekti.
Bu kavramı da,
hiçbir kavram ve kalıp gibi yüceltmemen gerekirdi,
ayrımın hususlarını saptayarak.
Sentez fikrinin zirvesine ulaşmak için
önemli faktördür bu irdelendiğinde görünen.
Kaçınma duyumsamaktan.
Bir yönden dememin sebebiyse;
kavramın niteliğine uygun olmak ve bağdaşık önemde olmak için,
temkinsel kavrayışı da yakalamak için.
Tükenişin değildi bu bakış, var olman için katılmandı birbirine sıkı sıkıya.
Muvazeneye yönelik bireşim,
bağdaşıklığın irdelendiği yerde; tükenişsiz var olmaktır.
Sanma, benimse.
Sanmak benimsememektir, pratiğinden zaruri kopuştur, içselliğin böylece, bunu bilerek dizginleştirsin getirimlerini.
Dayatılanı değil, kendi çelişkilerini yaşasın varlığın, görsün fiilen keşfin geciktirimlerini.
Kabus Uyanık
ilkerbagir