biraz önce yılgımdan kurtaranım yıldı
biraz önce
inan ki dedi her cümlesinde
büyük bir boşvermişlikle
sancı vermiyor dedi acıyı kabullenişlerim
öylesine söylenceler gibi basiretini bağlıyordu
zihnini yanlışlar için kodluyordu
öylesine söylence değil miydi söyledikleri
biraz önce
ve ben biraz önce
kurtulmamıştım esasında yılgımdan onu anladım
kurtulamamıştık
kurtulaşamamıştık
kurtuluşa ulaşamamıştık biraz önce
Sevincindeyim
Hasret kalınmış yağmurun sesi
damla damla sızıyor kulağıma
pis kokan sokak köşeleri paklanacak
sevincindeyim
köpeğini sokağın ortasına sıçtırıp temizlemeyenlerin pisliğini hasret kalınmış yağmur aklayacak
bir suçun cezası aklanırcasına
yürürken ayyaşların gecelerden kalma sidik kokularına artık belli bir süre tiksinmeyeceğim
sevincindeyim
yerel yönetimlerden de her türlü yönetenlerden de kalmadı beklentim
varmış gibi yapıyorum liberalcesine kem küm edip, benim de budur esaslı garezim
riyakarlık bu kadar hoşgörüyü kaldırmaz, bilincindeyim
herkes birbirinin açığını saklayacak günü gelince bilirim
ben yine de hasret kalınmış yağmur sesinin, hasret olmanın, sevincindeyim...
ilkerbagir
Soyutlanışımın vakur çınıları içinde geçen günler bu esasında.
Geçiyor.
Azlettiğim çok şey var kendimden.
Geçmiyor diye durağanlaştırdığım duygulanışlarım, ne zaman bir ceremeye dönüşse; sandığım şeylere evriliyordu.
Farkındaydım.
Geçiyor.
Geçiyordu.
Okur Takip Önerileri
Eskimiş gamlarını yeni hazanlarda tazeliyorsa dirliğin tıpkı benimki gibi; sarılalım kuytularımızdan kuytularımıza tedhişsizce.
Yürürken
Yüreğimde katmerleşen kötülüğün esansı iç açıcı olmaya başladığından bu yana; iyilikler vasatlaşıyordu mahzenimde.
Tumturaklı bir iyiliğin vasatça yaygınlaştırdığı mide bulandırıcılık, vaziyetleri alelade seyre yordurmayacaktı telaşlarım için gayri.
Temettü ettiğim kâr buydu.
ilkerbagir
Gözyaşlarının damladığı masayı silersen, durularsın birikmişlikleri...
Dökülen her damla da; paklar içine sinmişlikleri...
Rahatlayacaksın!
Havaya karışıp yok olacak tüm her şey, harabiyetinden arınmanın en hakiki formülünü kendine saklayacaksın!
O son noktayı koyamadığın an, kendi kahroluşunu yaşayacaksın.
O son kapıyı kapatmadığın an, yeni kapıları açamamanın tedirginliğiyle sıkışıp kalacaksın.
O son bakışa aldanırsan, daha çok aldanacaksın.
Aldandıkça aldandın zaten, bir kelimeye sığındın, bir melodiye kapıldın sonra.
Şeytanın gıpta ettiği bir suistimaldim
Köreledurdu bu yüzden iyi niyetim
Kötülüğe terfi ettim,
ikballendim
Epeydir ihmaldim,
değişti gayri katiyetim
Bir dolunay akşamı ölür kraliçeler
Sefa sanarlar bir ömrü görünmez çileler
Düşlerin kapanıdır hastahane odalarındaki pencereler
Eskisi gibi "sessiz olunuz" tabloları da yok, içerliyor hemşireler
Çekilmiş perdelerin ardından çınlıyor iniltiler
Döver, ezer geçer, ansızın özlentiler
''Gece bir sebep değil, belki bir neticedir'' diyor Cahit Sıtkı Tarancı. Neticeler gündüz işlenirdi geceler için.
Gündüzün ateşkesini, geceler bozardı.
Mağduriyet yaratmak adına, neticelenmek isteyen gece; kendini vururdu.
Hiçbir cenke öykünmezdi bu martaval.
Elzemdi hasiyet...
sen benim bilinmişliğimsin
kendimden geçmişliğimsin
örülen ağlarla kaderimsin
görebildiğim tek rengimsin
ilkerbagir
Bir şeyleri değiştirmek için bir kelimeyi hayatının merkezine aldığın gibi, o kelimeye tutunduğun ve o kelimeyi içselleştirdiğin gibi olmalısın kendin de.
İnsan, arzuladığını öğrenebilmeliydi ilkin.
O kelime arzunun yaşam pınarı olmalıydı,
öğrenme edimiyse şırıl şırıl akmalıydı.
Özlenti, okkalı bir şamar vurur iptidai tutumlarına
Mukavemetsizliğe giriftar kalırsın, zeval verirsin münhasırına
Patırtı üstüne patırtı yapar üreğin, uyarlanma yanılgılarına
Özlentiyi hazledeceksin, yoloğlu olmayacaksın yazgılarına
Nail olacaksın seviye, nail olacaksın deruna!
Gizilgücümün dışındaydım meclüp kalınca.
Payandalarım çözülmüştü mevcudiyetime kaytadan sokulunca.
Müncezip olmak hiç bana göre değildi doğrusunca.
Muaşeretim adabımı tahrif etmek isterken, etmiştim zamkinos aklınca.
İyi niyetim suistimal edilirse eğer, şeytan bile gıpta eder.