1~Giriş 2~Kısa Özet (spoi içerebilir) 3~Benim Kitap Hakkında Yorumum 4~Tavsiye 5~Kitaptan Bağımsız Kitaba Kısa Bir Söz [1]Herkese selam arkadaşlar, ( Girişe başlarken on kere ne yazacağına karar veremeyen tek ben olamam herhalde. Neyse konumuza dönelim.) Başta söylemek istiyorum. Bu kitap öyle hooop diye yutulacak türden değil. Bazı yerleri var ki -hele ki Berat'ın bölümleri- yüreğinize taş oturuyor sanki. Daha fazla uzatmadan özet kısmıyla başlıyorum... (Spoi içerebilir) [2] Berat, annesinin ölümünden sonra anne gibi gördüğü Peri ve babası Servet ile Ege'de bir sahil kasabasına taşınırlar. Kaza sonrası Dünya'ya küsen Berat tekerlekli sandalyeye mahkum olur. Nur, psikoloji okuyan yirmi iki yaşında bir üniversite öğrencisidir. Babası, ekonomik nedenlerinden dolayı ucuz diye Ege'de bir yazlık ev kiralar. Nur başta hiç sevmediği evi, yan komşuları Berat'a olan merakıyla değişir. Servet oğlunun yürümesini ikna etme bahanesiyle onu eve çağırır. (Çok düşünceli bir baba ya sonuçta(!) ) Bir yanda Berat'a merakı varken bir yandan da Servet'e gençliğinin verdiği saf duygularla hoşlandığını sanar ta ki gerçek yüzünü gördüğü o güne kadar... Berat, Aras, Arya ve Gülce kaza öncesi çok iyi dost olan bir dörtlüdür. Arkadaşlıkları kazadan sonra parçalanır... [3] Arkadaşlar girişte de dediğim gibi hop diye yutulacak türden değil. Ben ilk başta bir iki günde bitiririm diyordum. Yanıldım... Yaşanılanlar acı... Yaşanılanlar ağır... İnsan bunu öz evladına nasıl yapar? Çocuklar en sevdiklerinden aldığı darbelerle yıkılırdı. Bazı insanlar var ki gerçekten vicdan yoksunu. İnsan diyorum bunu sevdiği arkadaşına nasıl yapar? Delicesine sevdiği bir insanın sözlerini tartmazdı ki zaten seven... [4] Herkesin ön yargısız okumasını tavsiye ederdim ama gerçekçi olmayacaktı. Kitapta aile içi tacize maruz kalmış bir mağdur, kararsızlıktan dolayı yapılan yanlış seçimler... Bu kitabı yaşı küçük olan arkadaşlarıma olumsuzluklardan dolayı tavsiye etmiyorum. Bunun dışında okuyacaklara tavsiye ediyorum. [5] Bana göre bu kitabı anlatan söz şudur: "Olacakları herkes görüyordu ama her şey sırdı." Okuyan arkadaşlara teşekkür ediyorum. :) Kalem yazar tükenir, kader yazar tükenmez...(Ajda) Haydi selametle candaşlar...

Mutsuz Çocukların TanrısıJale Demirdöğen · Nemesis Kitap · 2012178 okunma

·

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.