Her zamanki gibi çok sevdiğim bir Agatha Christie kitabı. Okurken çok zevk aldım. Bu seferki başrolümüz Jane Marple idi. Dışardan bakıldığında tatlı , yaşlı bir kadın ama o zeka , o ilerigörüşlülük gerçekten gençlere taş çıkarır. Kötülüğün kokusunu alıyor, sezgileri çok kuvvetli. Hatta lakabı da "Nemessis " yani intikam tanrısı. Her şey Jason Rafiel 'in ölmeden önce bıraktığı bir mektupla başlıyor. Rafiel Jane Marple'dan bir olay çözmesini isityor ama bunun ne olduğu hakkında hiçbir bilgi vermiyor . Açıkcası bu beni de ilk başlarda çok şaşırttı. Jane Marple ne aradığını bilmeden Rafiel'in ayarladığı bir tura katılıyor. Ama Rafiel o kadar iyi planlar yapmıştı ki yaşlı dedektifimiz onun bıraktığı ipuçları sayesinde parçaları birleştirdi. Tabi bazen çok şey bilmek bazılarının istemediği bir şeydir. Eğer o bilgiler bazılarının ipini çekiyorsa kendi can güvenliğiniz anında kaybolabilir. Rafiel bunu da düşünmüş ki Jane Marple'ı koruyacak iki tane koruyucu meleği de (polis memurunu) aynı tura gönderiyor. Kitapta çok sevdiğim bir cümle vardı: "Fazla sevgi öldürür. " İlk başta saçma gelmişti . Kitapta ölen kızın sevgilisi yüzünden öldüğünü sanmıştım . Oysaki öyle değilmiş . İki genç eğer aşklarına engel olunmasaymış çok mutlu olacaklarmış. Herkese bunun bir aşk cinayeti olduğu söylenmiş. Aslında çok mantıklı oğlan ipsiz , sapsız , serserinin biri başka kim öldürebilir ki gibi önyargı oluşuyor. Bende de öyle oldu. Çünkü asıl katilimiz böyle yaparak asla kendisinden şüphelenilmemesini sağladı. Jane Marple hem kasabada ardı ardına işlenen cinayetleri çözdü hem de Rafiel'e verdiği sözü tutmuş oldu. Suçsuz bir genci ömür boyu hapis yatmaktan kurtardı. Çok keyif aldım okurken, umarım siz de alırsınız.

Ölüm MeleğiAgatha Christie · Altın Kitaplar · 20201,154 okunma

··

221 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.