Ben,
çoğu zaman biçimsiz bir vedada takılı kalıyorum
bozuk olduğunu düşünüyorum duygularımın
aksini ispat edemediğim sürece, suçlu damgasını
büyük bir gururla taşıyorum boynumda
kimsenin göremeyeceği kadar küçük
bir yanılgının peşindeyim
ellerini ispat edemiyorum, gözlerini
sana yazıldığını düşündüğüm türkülerden
sana bahsedemiyorum, bana yazıktır
zaten dünya, kurulu bir tuzaktır
düşmeyelim, büyük günah
bırakılacağım eli tutmamayı öğrendim
ellerini tutarsam bırakmam
zaten seni tanısam, bilsem kimliğini
ezberlerim unutmam
göz bebeklerinin hareketlerini
Allah’ım, kalbi sana yakın bir kulun tarafından bilinmek istiyorum
bu kadar düş yeter, devir tersime geliyor
sende dürtme içimdeki narı, üzerimde beyaz gömlek var
ve yorgunum bi o kadar.
Serdar Ünal