Orkun Uçar; bilimkurgu, fantastik ve distopya evrenlere dair zekasına, edebiyatına hayran olduğum yazar. Orkun Uçar'ı birçokları gibi ben de Metal Fırtına kitabıyla tanımıştım, epey oldu tabii ki, sanırım lise yıllarımdı ve kitabı acayip bir ün yapmıştı o zamanlar. Ben de o furyaya katılarak okumuştum Metal Fırtına'yı. Güzel bir politik kurguydu. Sonrasında Orkun Uçar'a dair başka şeyler de okumaya karar verdim. Elime öykülerin birleşimi olan Kızıl Vaiz kitabı geçti, acayip bir kurguydu. Içinde distopik, fantastik, bilimkurgu öyküleri vardı ve güzel bir kurguyla birleştirilmişti. Gizli bir öykü kulübüne geleneler birer öykü anlatıyordu ve o öykülerin her biri benim ufkumu açmıştı. Belki de yazmaya heveslenmemde bu kitabın çok etkisi olmuştur diye düşünüyorum şimdilerde. Ayrıca bu kitap beni distopyayla, bilimkurguyla da tanıştırmıştı, o zamanlar bir Türk yazardan bunları okumak hayli zordu. Daha sonraları Metal Fırtına serisini okumaya devam ettim. Elime o dönemde nedense üçüncü kitabı geçmişti ilk olarak. Ben de ikinci kitap Kayıp Naaşı atlayarak onu okudum ilk önce. Üçünü kitap olan Kızıl Kurt o dönemde okuduğum en iyi romanlardandı. Orkun Uçar resmen kendini aşmıştı. İlk kitap her ne kadar Uçar'a ün kazandırsa da benim için sıradan bir kitaptı ama Kızıl Kurt, Uçar'ın distopik ve fantastik dehasından izler barındırıyordu. Yani birkaç türü birleştirmişti ve ortaya harika bir kurgu çıkmıştı. Biter bitmez dördüncü kitabı da elime aldım ama korkuyordum. Kızıl Kurt harika olduğundan onun üzerinde aynı türde bir roman yazılabileceğini ummuyordum. Dördüncü kitap, Turan o kadar yanılttı ki beni ve o kadar hayran bıraktı ki kendine anlatamam. Kızıl Kurt'u ikiye katlamıştı, distopya ve bilimkurgu anlatımlar artmıştı. İşin içine mutantlar, bambaşka şeyler girmişti ve bu harika bir kurguyla birleştirilmişti. Uçar'a olan hayranlığım da aynı ölçüde arttı tabii ki. Metal Fırtına serisinin ikinci kitabınıysa nedense hâlâ daha okumuş değilim. Kitaplığımda öylece duruyor. Bu süreçte Uçar da serinin son kitabını çıkardı. Bense çıkar çıkmaz almış olsam da serinin ikinci kitabının yanına koyup öylece bırakmıştım o dönemde. Sanırım yine çok iyi bulduğum yazarların beni hayalkırıklığına uğratacağına dair olan önyargım iş başındaydı. Yıllarca beklettim her iki kitabı da. Ve en sonunda kitaplığımın başında, ne okusam, diye kendi kenime sorarken aldım elime Metal Fırtına 5, Tengri kitabını. Eski bir alışkanlıkla arka kapağı okudum önce, seriye yakışır bir final diyordu orda, iddialı buldum ama başladım okumaya. Tengri'de de Orkun Uçar yanıltmadı beni. Turan'ı da ikiye katlayan, edebiyatının uçlarında bir finaldi gerçekten de. Her şeyin dört dörtlük olduğu, harika bir salata gibiydi. Fantastik öğeler, distopik dünyalar ve politik kurgu nefis olmuştu yine bir aradayken. Türk mitleriyle bezenmiş harika bir roman okuttu yine Orkun Uçar bana ve serinin okumadığım ikinci kitabına da atıfta bulundu romanın sonunda. Ben de Tengri'yi kitaplığıma gönül rahatlığıyla geri bırakırken ikinci kitabı elime aldım böylece. Tengri için çok fazla şey söylemeyeceğim, gerçek bir finaldi. Ama Orkun Uçar için söyleyeceklerim var, bir dâhi bence, yazdığı şeyleri seviyor ve her defasında daha ileriye gidiyor. Derzulya fantastik evreni üzerinde uğraşırken bir yandan da blogunda öyküler ve romanlar yayınlamaya da devam ediyor şu aralar. Bunlardan da raflarda yerini almaya hazırlanan var, beni epey heyecanlandırıyor. Öyle ki blogundaki öyküler bana yazma hevesi veren Kara Vaiz'deki öyküler gibi eşsiz. Orkun Uçar'ı tanımanızı ve mutlaka hayalgücünün farkına varmanızı dilerim.

Metal Fırtına 5 - TengriOrkun Uçar · Altın Kitaplar · 2015249 okunma

··

142 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.