Bir çocuk, emirleri boyun eğdiği zaman 'iyi', eğmediği zaman 'yaramaz'dır. Bu çocuk büyüyüp de bir siyasal önder olduğu zaman, ta bebekliğinde kulağına doldurulan anlayışları atamadığından, kendisine boyun eğenleri 'iyi', eğmeyenlerin de 'kötü' diye tanımlar.