Neden Cioran?Aslında bu incelemeyi yapmayacaktım fakat özellikle bu kitabı okurken çok saçma ve kırıcı mesajlar aldım. "Yeni Tanrılar" derken Cioran'ın inançsızlığını zaten fark edeceksiniz, evet Cioran inançsız olabilir. Bu kitabı okumam onu desteklediğim anlamına gelmiyor! Onun düşüncelerine katıldığım anlamına gelmiyor!
Her konuda kitaplar okuyabilirim, katıldığım veya katılmadığım. İnandığım ya da inanmadığım, okumada sınır koyulmasından yana değilim. Her farklı görüşten, hayattan ve farklı tarzlardan kitaplara açığım.
Neden Cioran'ın tüm kitaplarını okudum? Ona aşık olduğum, kendimi onda bulduğumu falan zannedenler var. Öyle bir şey yok, evet bazı düşünceleri, bazı cümleleri kendine hayranlık uyandırıp defalarca okutturuyor, altını çizdirtiyor. İlgimi çekti diyebilirim. Özellikle "ıstırap" üzerine yazılarına bayılıyorum. Istırap falan çektiğimi düşününler de var. Istırap nedir? Silinmek istemeyen his, hırslı bir his. Cioran'ın tanımı ile. Herkesin hayatında silinmek istemeyen ya da silemediği anılar, düşünceler vardır. Bunları düşünmektir. Böyle saplantılı bir his yaşamıyorum.
Kitap üzerine gelirsek, inançsızlığını belirtip sürekli cehennemden bahseden bir Cioran var. Bir kısımda dua ettiğini beliritiyor, boğulmuş düşünceler bölümünde.
Evet işte Cioran yine anlayamazsınız! İnançsız biri için intiharın daha kolay olduğunu söylüyor kendisi inançsız ise neden intihar etmiyor? Bu sorunun cevabını bulsa, cevap veremediği başka bir soru kalmayacakmış. (Gerçekten inançsız mı?)
Her şeyde bir anlam aramak, mazoşistin işidir diyor Cioran. Neden Cioran okudum? Mazoşist olmayalım... buna anlam verme zorunluluğu yok.
-Acı çekmemiş kişi ile yapılan sohbet gevezeliktir.- Acılar en büyük tecrübelerdir aslında, sadece o zamanda kalmamak lazım. Geçmişin ve geleceğin acısını çekmekten, şimdi ki mutsuzluklarını ihmal ettiğini belirtiyor Cioran.
Son kitabıydı, okumak isteyen kişilerde en sona bırakabilirler bu kitabı.
