18.yy Fransız yazar ve düşünürlerinden Jean - Jacques Rousseau, 'Yalnız Gezenin Düşleri' nde kendi söylemiyle 'İtiraflarım' a ek olarak düşünerek kaleme almış. 10 geziden oluşan karamalar; hayatının son döneminde gezerken aklına gelen ' düzensiz düşünce ve düşlemlerinden oluşan bir anı defteri' niteliğinde. (syf. 6) Bu düşlemlerini Montaigne 'nin aksine kendi için kaleme aldığını dile getiren J. J. Rousseau bu konuda düşüncelerini: " Daha yaşlanıp göçmem yakınlaştığında, umduğum gibi bulunduğum durumda kalmışsam, onları okumak bana yazmaktan aldığım zevki anımsatacak ve geçmiş zamanı canlandırmakla ömrümü iki katına çıkaracaktır." şeklinde dile getirmiştir. (syf. 7) Kitabı yazdığı sıralarda 67 yaşında (syf. 94) olan J. J. Rousseau; yaptığı gezintilerde kendi iç dünyasına ziyaretlerde bulunur, maddi ve manevi durumunu sorgular. Kendi dünyasıyla hesaplaşmasını, yer yer geçmişe yolculuğunu, insanlarla arasına mesafe koymasının nedenlerini, içinde bulunduğu derin yalnızlıktan duyduğu hoşnutluğu, kendisini doğaya ve bitki bilimine adayarak bulduğu huzuru dile getirir. " Bu doğaya dönüş, Vedat Günyol’un da belirttiği üzere “Rousseau’nun istediği insanın medeniyetten uzaklaşıp tabiata dönmesi değil, tabiatın ona verdiği meziyetlere dönmesidir; eğreti halleri bırakıp tabiiliği benimsemesidir.” ( Vedat Günyol, 1979, Ünlü Kişiler; Jean-Jacques Rousseau) * " Bu kitabı baştan sona ayrıntılı ve özenli bir biçimde incelediğimizde, yaşamda mutlu olmaya çalışan ama ona her yaklaştığında, önünde aşması gerekli uçurumlar, içine düşmesi olası çukurlar bulan, çağına, çağdaşlarına ters düşmüş 'yalnız' bir insanın kendi içine akıttığı ve ancak sanat yoluyla başkalarına duyurmaya çabaladığı hıçkırığını duyarız." " Yalnız Gezenin Düşleri denince hemen aklımıza gelen “farniente” (hiçbir şey yapmama) aslında anlamının tersine bu yapıtta, hiçbir şey yapmamak anlamına gelmediğini, aylak ve tembel bir yalnız gezerin, ruhuna uygun, kendisine zevk ve mutluluk veren uğraşlarla ilgilenmek anlamını içerdiğini söylemeliyiz. Jean Grenier’nin (1972: 24) yorumuna göre ise “farniente” bitkilerle ilgilenmeye dayalı masum bir uğraştır. " Rousseau’nun “mükemmel ve tam bir mutluluğa” eriştiğini söylediği an, zamansal kuşatılmışlığın yıkıldığı, geçmiş, şimdiki an ve gelecek çatışkısının sona erdiği, şimdiki anın, geleceğe yönelik tedirginlikleri de savuşturarak geçmiş zamanda eritildiği bir andır. " ( Rousseau'nun “Yalnız Gezenin Düşleri ”nde Mutluluk Arayışı, Şevket Kadıoğlu, syf. 184 - 201) Anlatım dili her ne kadar ağır, uzayıp giden cümlelerden oluşsa da kitabı okudukça binevi kendi ruhunuzun da çözümleşinizi hissediyorsunuz. Rousseau kitabı; 'yazmaktan aldığı zevki anımsamak ve ömrünün sonuna doğru geçmişini canlandırmak için yazdığını' söylese de yalnızlık, kendisiyle baş başa kalma ve toplumdan uzaklaşma istemleri bugün de belki birçoğumuzun istekleriyle, düşlemleriyle aynı doğrultuda. Bu yüzden satırları okudukça kendi ruhumuzdan bir şeyler buluyoruz. Rousseau' nun yaşamının sonuna doğru kendine içine ve doğaya çekilerek bulduğu mutluluğu, bir gün biz de kendi içimizde aramamız ve bulmamız dileğiyle..

Yalnız Gezenin DüşleriJean-Jacques Rousseau · Bordo Siyah Yayınları · 20044,017 okunma

·

98 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

The Misanthrope