Ey Yaratan, ben mi istedim, çamurumdan Beni, insanı yoğur diye, ben mi yakardım sana Karanlıktan beni çıkart diye? Kayıp Cennet’ten Frankesnstein sinema imgesiyle bilinen bir tipleme öncelikle sinemada yaratılandan çok daha farklı bir hikâyeyle karşılaştığımı söyleyebilirim. Gerek lirik anlatımıyla gerek göndermeleriyle yoğun romantik edebiyat içerisinde değerlendirebileceğimiz bir yapıt çıkıyor karşımıza. 19. yy. da küçümsenen ucuz korku hikayelerine yüksek edebiyat verme eşiği olarak görülür bu bağlamda dolayısıyla kitaba bilimkurgu- korku beklentisiyle başlayanlar bambaşka bir hikaye bulacaklardır. Yine bilinenin aksine yaratığa yüklenen Frankenstein ismi yaratıcı olan Victor Frankensteine ait.Kitapta onu yaratık canavar iblis olarak tanıyoruz. Mary Shelley asıl hikayeyi de bunun üzerine kuruyor bir tanınma bir isim isteme üzerine. Frankestain bir bilimkurgu olmasının ötesinde yaratılış mitini anlatıyor. Victor bir canlı yaratıyor yarattığını beğenmiyor görüntüsünden korkup onu terk ediyor. Bir isim dahi verilmeden terk edilen yaratığın tanınma arzusunu insanlardan saklanmasını yalnız kalışını yaratıcısıyla olan hesaplaşmasını ele alıyor. Kendinizi bir anda korkunç cinayetler işleyen canavarla empati kurarken buluyorsunuz bu yönüyle çok insanî bir roman Frankestain ertelemeden okuyun diyorum.

FrankensteinMary Shelley · Can Yayınları · 202114,2bin okunma

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Feyza Atik