Bediüzzaman’a göre cismani görünüş itibariyle birbirine benzeyen, fakat ruhi kuvvetleri sınırsız olduğu için manen ve ruhun pek büyük ayrılıkları olan, ve her ferdi bir nev hükmüne geçen; her şahsa ait hususi bir alemi bulunan insanın; icad, vücut, hayır, fiil ciheti ve tahrip, adem, şer ciheti olmak üzere iki yönü vardır. Bir iyilik yaptığı zaman ancak elinin ulaşacağı mertebede iyilik yapmakta, fenalık yaptığı zaman ise fenalığı kat kat yayılmaktadır.