Franz Kafka’nın kasvet bulutlarından en uzak romanı sanırım.Dava, dönüşüm, açlık sanatçısı gibi kitaplarının aksine bir yerlerden bir ışık huzmesi düşüyor kitabın üzerine. diğer kitaplarındaki insanın sinirini bozan tavırları ve uzun psikoloji oyunlu konuşmalarıyla dikkat çeken absürd, hatta sürrealist karakterlerinden daha aydınlık karakterler barındırıyor bünyesinde.. Karakterin iç dünyası, arzuları da diğer eserlerindeki kadar karmaşık, çıkmaza düşmüş, gizemli değil. hatta karakter asla toplumdan tam olarak soyutlandığı bir noktaya taşınmıyor.Bunu dışında romanın sonu kafka standardında çok olumlu yazılmış.Davada romanın sonundaki infaz sahnesindeki ışığı kafkanın herşeye rağmen bir umut tasvirine yorduğumuzu düşünürsek Amerika romanının sonu gerçekten mutlu sona benziyor.Romana hakim olan duygu "karşı koyamama" anahtar kelime de "teslimiyet"tir: karl karşısına çıkanlar karşısında özgür iradesini kullanmaktansa olanları olağan karşılar ve hayatı akışına bırakır.Bu yer yer okuyucuyu rahatsız eder. Kafka’nın belki "daha iyimser" fakat aslen oldukça rahatsız edici ölçüde karanlık bir kitabıdır

KayıpFranz Kafka · Cem Yayınevi · 20122,858 okunma

·

21 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sinan Akbaş