Kitap, Üç Ölüm, Polikuşka ve Tipi başlıkları altında birbirinden farklı toplam üç hikayeden oluşuyor. Hikayeler kısa kısa olmasına rağmen anlatım tarzı ve akıcı diliyle uzun bir roman okuyormuş hissi yaratıyor. Konusundan söz etmek istemiyorum. Ama Üç Ölüm ve Polikuşka'yı başka bir kitapta yine böyle arada bir hikaye olarak okumuştum. İkinci kez okumak beni irrite etmedi, aksine hoşuma gitti. Tipi'yi ilk kez okudum ve o diğerlerine göre konu olarak biraz daha farklı, bir tık daha psikolojik diyebilirim.
