Cemal Süreya "başka günleri bilmem ama rakı içtiğin gün ölmezsin" der. Halbuki doktoru bir duble daha içersen ölürsün demişti Selahattin Pınar'a, o da Afife Jale'nin hasretine dayanamayıp Kalamış'ta bir meyhaneye oturdu, biliyordu ne olacağını, rakı içerken kalp krizi geçirip öldü. İntihar da denilebilir. Selahattin Pınar babası tarafından "çalgıcı" olduğu gerekçesiyle evden kovuldu, en büyük bestecilerimizdendir; Afife Jale müslüman kadınların sahne yüzü göremediği ortamda çıktı, ilk kadın tiyatrocudur, babası fahişe olacaksın diyerek evlatlıktan reddetmiştir. Afife'nin oynadığı tiyatro zabıta tarafından basılıp kapatılınca, tiyatrosuz yaşayamayan Afife bunun yokluğunu uyuşturucu ile gidermeye çalıştı, Selahattin direndi ama o da morfine başlamıştı. Afife yalvardı "terk et beni, ya da bırak beni". Afife sokaklarda yaşadı bir süre, kimsesiz beş parasız. Şimdiki adı Bakırköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde öldü. Tekrar evlenen Selahattin bir kere bile beraber olamadığı karısından da ayrıldı, yapamadı Afife'siz. İlk kadın tiyatrocusunu uyuşturucu bağımlısı, beş parasız sokaklarda heba etmiş, onu seven büyük besteciyi rakı içerek intihara sürüklemiş bir ülkede yaşıyoruz. Aynıdır, bu düzen sürdü, hiçbir şey değişmedi. Bugün de aynıdır. Acı içinde geçmiştir hepimizin yaşamları, sürünerek, yok olarak; bir avuç kalpazan sefa sürsün diye.

Nefesi Tutku Olan Kadın: Afife JaleOsman Balcıgil · Destek Yayınları · 20181 okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cavit Çilesiz