Sultan Hocam incelemeniz çok akıcı, sade, anlaşılır.. keyifle okudum kaleminize ve emeğinize sağlık..
Ben bu tür olaylar duyduğumda, okuduğumda empati yapmaya çalışıyorum. Kendimi kıyaslıyorum o insanlarla. Kendi dönemimi kıyaslıyorum.. ucunda ölüm olmasına rağmen direnç gösterebilen insanlar hepsi.. ama bizim dönemin insanlarını ne ile etiketleyeceksen, önüne "tatlı su" ekini getirmek zorunda kalıyorsun. Bu bedelleri ödeyebilecek insan neredeyse hiç yok. Ne devrimcisi devrimci, ne komünisti komünist, ne de solcusu solcu.. herkes kendi çıkarı peşine düşmüş. Zoru gören geri vites.. Bu insanlar bizim dirençsizliğimizi, zayıflığımızı görselerdi, hakkımızda ne düşünürlerdi acaba...
İdam edileceğini bile bile slogan atan insanlar nerde, içeri atılacak, işinden olacak korkusuyla sosyal medyada paylaşım yapmaya korkan insan nerde?? Hani özgürlük meşaleleri? Aman kimsenin huzuru bozulmasın, aman devlet baba kızmasın.. İnsanlar kendilerini yaka yaka insanlığı bu hale getirdi. Kolektif düşünen, bencil olmayan cesur kahramanlar sayesinde. Erdal Eren'e bakıyorum! Ben utanıyorum..
Tekrar teşekkürler bu güzel inceleme için, keyifli okumalar dilerim. 🌼