Hem bitsin istedim hem de bitmesin. Bilmediği şeyin düşmanı olanlara da, fanatiği olanlara da her zaman acımışımdır. -İslam kölelik dini diyen ama kendi şahsı gönüllü; modanın, bedenin, tüketimin kölesi olanlar, -İnsani bir özellik olan cinsel içgüdüyü, hayatın amacına dönüştüren ve pornografiyi normalliğe dönüştürenler, -Geçmişte adı sanı duyulmazdı kadınların şimdi özgür oldular deyip, kadını metaya çevirip yerin dibine koyanlar, -Şiddeti geçmiş asırlarda var olarak gören, kendini gelişmiş bir çağda zanneden ama şu an dünya üzerinde en çok şiddetin olduğu yüzyıllarda olduğunu fark etmeyenler, -Dini ibadetleri anormallik ve gericilik olarak gören fakat modern paganist ritüelleri yapmakla övünenler, -Kendini ırkı dolayısıyla üstün gören vasıfsızlar, -Ve çocuklarımı öldürenler.. Çocukları çok severim, gördüğümde dahi içim sımsıcak oluyor. Bazen dışarı çıktığımda ya da babamla camiye namaz kılmaya gittiğimde ceplerime çikolata dolduruyorum (içerikleri temiz olanlardan). Yolda görünce ya da camide varsa veriyorum, bu küçücük şey bile benim haftalık mutluluk kotamı dolduruyor. Kitapta çocuklar ile ilgili okuduğum şeyler beni o kadar çok üzdü ki kitabı bırakıp devam edemediğim oldu. Şu an bile üç yaş denilince göğsüme ağrılar giriyor. Dün kalbime ağrılar girdi. Bu dünyada kadın olmak zor diye bir şey okumuştum. Kabul etmiyorum. Bu dünyada çocuk olmak her şeyin üstünde daha zor. Cinsiyetin ne olursa olsun, çocuk olmak, o masumiyet ile çocuk kalmaya çalışmak ama şeref yoksunu adamlar/kadınlar yüzünden ölü yaşamaya mahkum olmak.. Bunca acıya nasıl dayanılır? Upuzun inceleme yapmayı sevmiyorum. Kitabı sokak sokak herkese dağıtmak istiyorum. Bazı uyuyanları rahatsız etmek istiyorum. Sen uyuyorsun, başkası öldürüyor. Sen uyuyorsun, başkası bebeklerimize dokunuyor. Sen uyuyorsun, birileri kırışıklıkları azalsın diye hayvanları öldürmeye göz yumuyor. Sen uyuyorsun, birileri dini-ırkı yüzünden öldürülüyor. Sen uyuyorsun, sokağın çocukları uyumuyor. Kitapta en çok sevdiğim şeylerden biri bu oldu. Sokak çocukları değil, 'sokağın çocukları'. Dolu dolu 7 bölümden oluşuyor ve resimlerle de anlatım destekleniyor. Dili çok akıcı iki günde bitebilecek bir kitap. Zaten resimler ilgi çekici olduğu için yazılanlar ile birlikte çok güzel gidiyor. Yazarın okuduğum üçüncü kitabı. Asla son olmayacak gibi gözüküyor. Her bir kitabı diğerinden güzel oluyor. Alın okuyun, hediye edin, bağışlayın, harekete geçin.