Spoiler içerir. Livaneli lise çağında okunur, sonrasında sarmaz. Dili ve konuları basit ve çekicidir fakat edebi açıdan maalesef yoksun olduğunu düşünüyorum. Zülfü Livaneli'nin birkaç kitabını okumuştum, kalemi güçlü bir yazar olduğunu düşünürdüm ancak bu kitabı okuduktan sonra fikrim ne yazık ki değişti. Arakçı ve kopyacı bir yazar olduğunu hissettiriyor belirgin bir şekilde, bunu okuyucuya belli etmekten de pek çekindiği söylenemez. Örneğin, Karamazov Kardeşler kitabında katilin kim olduğunu önceden tahmin etmiştim ve bu kitapta da Arzu'nun katilini tahmin etmek benim için hiç de zor olmadı. Çünkü Livaneli belirgin bir şekilde Karamazov Kardeşler ile bağ kurmuş ve kendini ifşa etmiştir. Bu iki farklı katil arasında biyografik ve kişilik açısından çok benzer ilişkiler kurmuş. Bir başka örnek de 250. sayfadaki şu alıntıdır: "Benim gibi insanların zayıf yanının da her şeyi fark etmek olduğunu söylüyorum. Fazla bilmek mutsuzluk getiriyor." Fazla tanıdık geliyor bu söz. Sanki, Rus edebiyatı hayranı, acemi ve hevesli bir gencin elinden çıkma bir eser okuyormuşuz gibi hissettiriyor fazlasıyla. Profesyonel bir eleştirmen değilim ancak bence bu zayıf bir yazarlığın göstergesidir. Öte yandan, eserinde sayamayacağım kadar diğer eserlere ve yazarlara göndermede bulunarak adeta bize toplama bir kitap sunmuş oluyor. Henüz okumadığım Anna Karenina, Madam Bovary eserlerinden spoilerler içermesi de cabası. Kitap öyle hissettiriyor ki sanki para teklif edilmiş ve yaz denilmiş, o da öylesine yazmış. Belki diğer eserleri daha olgunlaşmıştır ancak uzun bir süre Livaneli okumak isteyeceğimi sanmıyorum. Dediğim gibi, lise çağında okumak için güzel bir kitap. Kitap okuma alışkanlığı olmayan insanlara önerilebilecek cinsten.

Kardeşimin HikayesiZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2019105bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.