Okuduğum ikinci kitabı olmasına rağmen, yazarını bilmeseydim kesinlikle Bahadır Cüneyt Yalçın derdim.
Zaferi, İrfan'ı, Mustafa 'yı, yunus hanımefendiyi, gelin görümce diyaloglarını çok sevdim.
"yok öyle kararlı şeyler" in "ah lunapark" şarkısı, kitap adına yazılmış harika bir parça. Kitabı şarkı eşliğinde okumak çok keyifli.
Aleksi Pavlovic İn kendini hatırlatması oldukça hoş oldu. Her iki kitabinda devam kitaplarını beklediğimi bu incelemeye yazmam ne kadar doğru bilmiyorum, ama yazarı umarım bunu okuyucu isteği olarak ciddiye alır
