"Bugün ne zamandan beri buradasın dedi bana
Ben bu bozgunun arasında dolanırken
Suskunluğum zayıflığım değil ey amcamın oğlu
Bu toprakları kim biçecek?
Ateş akıyor
Sessizliği ve hüznü avuçlayarak bugün
Bu toprak mağdur bir kalpte kalır
Asla ölmeden
Bu toprak kadının
Çizgilerinde ve rahminde
Aynı gizin bolluğu
Hurmaların tohumudur bu gizin gücü
Ve ekin
Savaşan halk için filizlenir.
Günler döner ve içinde çalkalanıyoruz
Ey amcamın oğlu
Sonuçta bugünün dışında dağılmıyordum
Bu toprağın ağzında yücelir ve ölürüm
Sancısını çekerek yeni bir miladın.