Yine aslında fazla beklentimin olmadığı ama beni şaşırtan bir kitabın yorumuyla geldim. Ayrıca bir tek buz pateni yapan bir adama düşmemiştim onu da aradan çıkarmış olduk. Yazarın dilini çok sevdim. Sadece ağır bir işleyiş tarzı var ama anladığım kadarıyla kendisinin tarzı bu. Ayrıca sevgili @sedadraz ‘ın yorumunda görmüştüm. Yazar için ‘The Queen of Slow Burn Romence’ deniyormuş. Aslında bunu öğrendikten sonra kitabı o düşünceyle okudum ve konunun o yavaş işleyişinden çok hoşlanmaya başladım. Aslında ana tema olan Buz Pateni olayının en ince noktasına kadar işlenişini baya sevdim. Benim en çok sevdiğim diğer nokta ise ikilinin arasındaki o nefret ilişkisi. Baya sevdim. Birbirlerine ısınmaya başladıklarında hatta araları iyi olduktan sonra bile laf sokmalarının bitmemesi, imaların eksilmemesi çok güzeldi. Evet romantizm ve aşk biraz daha olsa güzel olmaz mıydı? Olurdu tabii. Ama beni bu hali çok eğlendirdi. Nefret duygusundan birbirlerine aşık olma durumuna ilerlemeleri ağır ağır oluyor ve bu aşamanın her anını okumaktan çok zevk aldım. Bence herşey beklentiyle alakalı. Siz romantizm dolu, erotik ve dibine aşk isteyerek başlarsanız kitap size durgun gelebilir. Ama bence bu düşünceyle değil benim gibi kitabın bu tatlı havasına ve nefret ilişkisi beklentisine odaklanırsanız kesinlikle aşırı seveceksiniz. Tek isyanım Jasmine’in iç sesine olabilir. Onun iç sesinin biraz kısılmasını ve Ivan’ı daha fazla okumayı isterdim. Bu kadar az olması yetmedi bana valla. Bence kitaba bu şekilde bir beklentiyle başlayarak okuyun derim. Ben çok sevdim.

Lukov’dan SevgilerMariana Zapata · Nemesis Kitap · 20201,401 okunma

·

257 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğba Atıcı Coşar