Halil Cibran
Ermiş’in bahçesi, Ermiş kitabının devamı olarak yazılmıştır. Bu yüzden bu iki kitabı birlikte değerlendirmek istedim. Ermiş kitabında; Orphalese halkı Mustafa adında sürgün bir ermişe; aşka, evliliğe, çocuklara, çalışmaya, eve, yeme-içmeye, özgürlüğe, dostluğa vs. kısacası hayata dair birçok ne düşündüğünüsoruyor ve Mustafa tüm içtenliğiyle ve ermiş gözüyle anlatıyor. Her konuyu kısa fakat çarpıcı, filozofik ve şairane bir dille anlatıyor. Okurken biraz şiir biraz deneme tadı alıyorsunuz. Bazı yerlerde duygu ve edebi anlatımın yoğunluğu birazcık sıktı beni ama genel itibariyle keyif aldım.
Ermişin Bahçesi kitabında ise sürgün edilen Ermiş Mustafa, Orphales’te 12 yıl kaldıktan sonra doğduğu, büyüdüğü ve müritlerinin olduğu yere geri dönüyor. Herkes onu coşkuyla karşılıyor.Ermiş, anne ve babasının mezarı bulunan evlerinin bahçesinde kırk gün kırk gece tek başına inzivaya çekildikten sonra bahçenin kapısını müritlerine açıyor ve bu sefer de müritleri Ermişe hayata dair cevabını aradıkları soruları soruyorlar, onunla sohbet ediyorlar. Ermişin cevapları ağır geliyor onlara, onu anlamıyorlar, kızıyorlar ve ermişi terk ediyorlar. Ermiş kendi yoluna, müritler kendi yoluna gidiyor...
İlk kitaptansa ikinci kitabı daha çok sevdim, beni içine daha çok çekti. Halil Cibran’ ı çok duydum ve merak ediyordum. Sanırım beklentimi çok yüksek tuttuğum için biraz beklentimi karşılamadı gibi ama diğer kitaplarını da okuduktan sonra net bir kanıya varacağım :)
Ermişin BahçesiHalil Cibran · İş Bankası Kültür Yayınları · 202114,8bin okunma
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
