"Bensiz mutlu olabileceğini, gülebileceğini hatta ben olmayınca hiçbir şey olmamış gibi yaşamını sürdürebildiğini gördüm. Buna katlandım, buna alıştım. Bunu hiç unutamadım. İçimde ki o kırık hissin canımı yaşamın boyu acıtacağı gerçeğini kabul ettiğim gün artık kalbimde taşıyacağım şeyin sen değil, senin kanserin olduğunu fark ettim. Buna rağmen senden nefret etmeyi hiç beceremedim, öyle ki sokakta karşıma çıksan hiçbir şey olmamış gibi yine sana sarılmak, ince bir tebessüm etmek isteyeceğim. Kendimden utanmalı mıyım bilmiyorum. Kendinden utanmalı mısın, bilmiyorum..."🌫🌼
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.