O bir çay istemişti, trenin içinde Biz tren yolcusuyduk, çölün içinde Ben yalnız kalmıştım, senin içinde Oysa kaç kişinin yerine sevmiştim seni! Aşkı geçtik, gözlerini açabilirsin.. O bir dile sığınmıştı, sözü içinde Yolu yoluma çıkmıştı, çölü içinde Ben eski kalmıştım, senin içinde Oysa kaç çocuğun yerine övmüştüm seni! Düşü geçtik, kendine bakabilirsin.. O bir bende kırılmıştı, hayli içimde Issız otağ kurulmuştu, canım içinde Oysa kaç bahçe yerine açmıştım seni! Kimi geçtik, kimseye sorabilirsin... Adı gibi “iç nefes” gerçekten... Her okuduğumda içimin cız ettiği, her satırın da kendimi bulduğum, o acı gerçeği yine benimle buluşturan, yalaza gibi yüzüme çarpan o efsane şiir. Yeri bende her şairden, her şiirden başkadır. Kitap için değil de şu şiir için 10000000 puan ;)

Üzgün Kediler GazeliHaydar Ergülen · Kırmızı Kedi Yayınevi · 20202,834 okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Öykü burçak