O aşk ki, muhteşem bir ağaç iken üzerinde sadece iki dalı vardı. Dallarından biri nefis, diğeri şefkatle beslenirdi. Nefis dalına tutunan felakete, şefkate tırmanan ise servete kavuşurdu. Nefis adına sevilen aşk acımasızdı. Karşılık beklerdi. Bencil ve de hırslıydı. Karşılık görmediği anda muhatabını yerden yere vurandı. Sahibine elemden başka hiçbir şey vermezdi. Beslenemediği için de zaman içinde kurur, ahu enin içinde inleyen baykuşların tünek dalı olurdu. Kısacası üremeyendi. Acımasız ve anlayışsızdı. Aşk-ı mecazîydi adı.
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.