Yıllardır babasının dizinin dibinde oturan kız çocuğuyum. Hep gözlerinin içine baktım , ağzından dökülenleri hayatıma ışık tuttum , gölgesinde huzur buldum. Söylediği her söz hayat felsefem oldu nerdeyse bazen karşı çıksam da söylediklerine içten içe hep hak verdim vardır bir bildiği dedim. Ve bu akşam konuşurken geçmişle geleceği harmanladı ve sözünü şöyle noktaladı ;”İnsanın temel problemi ilişkilerini kontrol etmeyi bilmemesi, tamam insanlarla merhabalaşın elinizi verin ama kolunuza mukayyet olun diye “ bakalım bir gün bunun can acısını da yaşayınca babam demişti diyerek hatırlayacak mıyım ?
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.