Türkiye ise, hâlâ, yirmibir yaşını bitirmeyen insanlarını günün her saatinde ders kitaplarının başında tutabileceğini sanıyor. Onsekiz yaşını aşan insan için, hayatın artık çalışmasıyle, eğlencesiyle, duygusu ile, düşüncesiyle ve siyasal eylemiyle bir bütün olduğunu unutuyoruz. Kendi koyduğumuz sınırlamaların bu bütünlüğü bölümlere bölebileceğini sanıyoruz. Bütünlüğü ders çalışmaktan ibaret sayan baba, nasıl oğlunu boş arsada futbol oynarken, kızını diskotekte dans ederken görünce köpürürse, gençlerin ülke sorunları ile ilgilendiklerini ve belirli bir davranışa geçtiklerini gören «olgun» politikacı da köpürüyor.
Sayfa 142
··
8 views
Genç yaştaki insanların hayata dair görüşlerinin oluştuğu ve zihinlerinin taze , alınabilecek verimin en yüksek olduğu yıllarda asla bir katkısı olmayan hatta zarar üstüne zararı olan, anlamsız sınav sistemlerine mahkum edilmeleri kadar acı verici bir şey yok. Tam tersine bu öyle bir sistem ki seni kör edene kadar adapte olmazsan, olur da okursan vs. başarılı olman zorlaşıyor. (Ve tabii ki bir ton başka saçmalıkla birlikte) Sonuç, gerçeklerden bi haber insan sürüleri.
Çok çok saçma bir sistemimiz var zihinleri zehirleyen çöpe atan bir sistem. Bir kere hiçbir çocuk ilgi alanına göre hazırlanmıyor. Birilerinin belirlediği tüm dersleri yapmak zorundasın Çoklu zeka kuramından habersiz bir şekilde devam ediyoruz. Üniversiteye girene kadar sürekli ders çalıştırılıyor çocuklar hayal kurmayı değil başarısızlıktan oluşacak hayal kırıklığını daha çok düşünüyorlar. Ondan sonra hayatı bilmiyorlar sürekli ezber, sürekli masabaşı çalışma. Üniversiteye gidince birden boşluğa düşüyor yanlış tercihlere arkadaşlıklar kurabiliyorlar çünkü onlara öğretilen şey sadece ders çalışmak. Üniversitede dahi düşünme eğitimi verilmiyor. Bir genç nasıl karar vereceğini öğrenmek için kendi kendini keşfetmeyi öğrenene kadar bekliyor. Düzenli ders çalışmayı hiçbir zaman beceremedim ama ders bırakmadan lise ve üniversiteyi bitirdim. Dinleme becerisini etkili kullanmak bile çoğu şeyi halledebilir. Ama üsttekilerin oyun hamuru olup çıkıyoruz. Şanslı bir doğum belgesine sahip olanların haricinde kalanlar için ziyan olmuş bir nesil diyebiliriz.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.